Świeradów Zdrój - Uzdrowisko obok Szklarskiej Poręby

Świeradów Zdrój to doskonała baza wypadowa do wycieczek po Górach Izerskich. To jednak przede wszystkim znane uzdrowisko.

Pierwsza wzmianka o Świeradowie pochodzi z 1524 roku; osada nazywała się wówczas Fegebeutel. Tłumaczyć to można jako "worek do płukania" i być może miało związek z poszukiwaczami złota, które już wówczas można było wypłukać w Kwisie. Bardziej jednak prawdopodobne, że chodzi tu o nazwę karczmy stojącej przy drodze z Mirska do Czech - Fegebeutel znaczyć miało tyle co Czyścisakwa, więc jak można mniemać strawa w owej karczmie podawana była za sowitą zapłatę.

Świeradów bardzo szybko zyskał sławę dzięki dobroczynnym dla zdrowia źródłom wody. Ich odkrycia dokonał berliński lekarz Leonard Thurneyssen a pomóc mu w tym według legendy miała żaba. Podczas jednego ze spacerów po okolicy, doktor dostrzegł w jednym ze źródeł martwą żabę. Zainteresował się nią jednak dopiero podczas kolejnej wędrówki, bowiem zorientował się, że leżąca w wodzie żaba nie ulega rozkładowi. Poświęcił więc wodom świeradowskim krótka wzmiankę

Powiedzieliśmy już wcześniej w księdze siódmej, w czterdziestym czwartym rozdziale o źródłach leczniczych, których to właściwości są takie jak zawartość i oddziaływanie tych które tryskają w dolinie rzeki Kwisy przy granicy czeskiej w górach cztery stopnie od ziemi, niedaleko od Mirska i Kamienicy (starej Kamienicy)

Jednak dopiero w 1739 r. na zlecenie hr Schaffgotscha powołana została komisja lekarska złożona z lekarzy specjalistów z Mirska i Lwówka Śl. i fizyka z Gryfowa Śl., do dokładnego przebadania składu chemicznego wód, uznając je w efekcie końcowym za lecznicze.

Wątek żaby pojawił się jeszcze raz. W 1933 dr Paul Schmidt zauważył w jednym ze świeradowskich źródełek martwą żabę. Po roku wyglądała tak samo. Naukowiec zbadał wodę i okazało się, że tajemnicą mumifikacji płaza było promieniowanie radonu. Woda z 6 takich źródeł spływa do wspólnego zbiornika skąd jest dostarczana do założonego przez Schmidta zakładu zdrojowego.

W każdym razie dziś żaba jest jednym z symboli miasta.

Świeradów Zdrój to doskonała baza wypadowa do wycieczek po Górach Izerskich. To jednak przede wszystkim znane uzdrowisko.

Pierwsza wzmianka o Świeradowie pochodzi z 1524 roku; osada nazywała się wówczas Fegebeutel. Tłumaczyć to można jako "worek do płukania" i być może miało związek z poszukiwaczami złota, które już wówczas można było wypłukać w Kwisie. Bardziej jednak prawdopodobne, że chodzi tu o nazwę karczmy stojącej przy drodze z Mirska do Czech - Fegebeutel znaczyć miało tyle co Czyścisakwa, więc jak można mniemać strawa w owej karczmie podawana była za sowitą zapłatę.

Świeradów bardzo szybko zyskał sławę dzięki dobroczynnym dla zdrowia źródłom wody. Ich odkrycia dokonał berliński lekarz Leonard Thurneyssen a pomóc mu w tym według legendy miała żaba. Podczas jednego ze spacerów po okolicy, doktor dostrzegł w jednym ze źródeł martwą żabę. Zainteresował się nią jednak dopiero podczas kolejnej wędrówki, bowiem zorientował się, że leżąca w wodzie żaba nie ulega rozkładowi. Poświęcił więc wodom świeradowskim krótka wzmiankę

Powiedzieliśmy już wcześniej w księdze siódmej, w czterdziestym czwartym rozdziale o źródłach leczniczych, których to właściwości są takie jak zawartość i oddziaływanie tych które tryskają w dolinie rzeki Kwisy przy granicy czeskiej w górach cztery stopnie od ziemi, niedaleko od Mirska i Kamienicy (starej Kamienicy)

Jednak dopiero w 1739 r. na zlecenie hr Schaffgotscha powołana została komisja lekarska złożona z lekarzy specjalistów z Mirska i Lwówka Śl. i fizyka z Gryfowa Śl., do dokładnego przebadania składu chemicznego wód, uznając je w efekcie końcowym za lecznicze.

Wątek żaby pojawił się jeszcze raz. W 1933 dr Paul Schmidt zauważył w jednym ze świeradowskich źródełek martwą żabę. Po roku wyglądała tak samo. Naukowiec zbadał wodę i okazało się, że tajemnicą mumifikacji płaza było promieniowanie radonu. Woda z 6 takich źródeł spływa do wspólnego zbiornika skąd jest dostarczana do założonego przez Schmidta zakładu zdrojowego.

W każdym razie dziś żaba jest jednym z symboli miasta.

Najbardziej znanym miejscem Świeradowa Zdroju jest Dom Zdrojowy. Piękny budynek położony w centrum, otoczony parkiem. Dom Zdrojowy ozdabia wysoka na 46 m wieżę zegarową. Wewnątrz znajdziemy najdłuższą (80m) Halę Spacerową wśród dolnośląskich uzdrowisk, wykonaną z drzewa modrzewiowego, z piękną roślinną polichromią, witrażami i herbem rodziny von Schaffgotsch, fundatorów Domu Zdrojowego, umieszczonym nad sceną. Obiekt stanął na miejscu dawnego drewnianego Domu Źródlanego, który spłonął w 1895 roku.

W centrum uzdrowiska znajduje się deptak, który jest jednocześnie główną ulicą turystyczną w Świeradowie. Pełno tu sklepików i przydrożnych straganów. Wiekowe kamieniczki, brukowana ulica, kwieciste rabatki w lecie i piękne oświetlenie po zmroku, dodają temu miejscu wyjątkowego uroku.